Powikłania zakrzepowo-zatorowe
Zakrzepica kojarzona jest zwykle z zakrzepicą żylną kończyn dolnych, ale choroba zakrzepowo-zatorowa to dużo poważniejszy stan, w którym do zmian zakrzepowych dochodzi w wielu naczyniach i na ich podłożu mogą się rozwinąć zagrażające życiu powikłania, np. nadciśnienie płucne. Do choroby zakrzepowo-zatorowej dochodzi, gdy zostaje uszkodzony śródbłonek wyściełający naczynia, co często ma miejsce w przebiegu infekcji. Z kolei podwyższony poziom D-dimerów (białkowych produktów degradacji usieciowanej fibryny) można zaobserwować podczas rozpuszczania skrzepu. Zaobserwowano, że wyższy poziom D-dimerów występuje u osób wcześniej zakażonych wirusem SARS-CoV-2 (nawet tych, którzy COVID-19 przeszli łagodnie lub wręcz bezobjawowo) w kilka miesięcy po wyzdrowieniu9,10.
Nietolerancja wysiłku, duszność, uczucie ciężkości w kończynach dolnych, obrzęki nóg (zwłaszcza niesymetryczne), pojawianie się nowych żylaków i przebarwień mogą być sygnałami sugerującymi chorobę zakrzepowo-zatorową, co może stanowić wskazanie do wykonania pomiaru D-dimerów po konsultacji lekarskiej, a w przypadku dużego ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej – TK tętnic płucnych9,11.
COVID-19 może zwiększać ryzyko zarówno żylnej, jak i tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej – z powodu nadmiernego stanu zapalnego, niedotlenienia, unieruchomienia czy rozlanego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego12.
Wirus SARS-CoV-2, chociaż mówi się o nim coraz mniej, nie zniknął z naszego życia – ciągle mutuje i pojawiają się jego nowe warianty13. Przed ciężkim przebiegiem choroby COVID-19 chronią szczepienia. Dostępne szczepionki adaptowane są do dominującego obecnie wariantu Omikron i można je stosować od 6. miesiąca życia14,15.
